1. Tanzimat sanatçıları "sanat toplum içindir" anlayışıyla hareket etmişler, roman ve hikayede toplumsal faydayı gözetmişler; yanlış batılılaşma, batıl inançlar, kölelik, zorla evlendirme gibi temaları işlemişlerdir. Servet-i Fünun sanatçıları ise "sanat sanat içindir" anlayışında olduklarından toplumsal konulara yer vermemişler; yalnızlık, kaçış, bunalım, aşk gibi bireyler temalarda eserler vermişlerdir.
2. Tanzimatçılar dilin sadeleştirilmesi gerektiğini düşündükleri için süslü ve sanatlı bir anlatımdan kaçınmışlar, konuşma diline daha yakın eserler vermişlerdir. Servet-i Fünun sanatçıları ise roman ve hikayede oldukça ağır bir dil kullanmışlardır.
3. Tanzimat dönemi yazarları Batı'nın roman ve hikaye türüyle karşılaşan ilk kuşaktır. Bu yüzden yarattıkları yerli eserler, birçok kusur ve eksiklik barındırır, teknik açısından zayıftır. Ayrıca doğu hikaye geleneğinden de tam anlamıyla kopamamışlardır. Servet-i Fünuncular ise Modern edebiyat yolunda en olgun roman ve hikayeleri yazmışlardır.
4. Tanzimat döneminde mekan İstanbul, karakterler aydın çevredendir. Servet-i Fünun'da da aynı şekildedir.
5. Tanzimat yazarları genel olarak romantizm etkisindedir. Servet-i Fünun'da ise hakim akım realizm olmuştur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder